Ik weet uit ervaring hoe belangrijk het is om je goed voor te bereiden op je bevalling en dat met alleen een nuchtere instelling je er niet komt. Dat was  wél wat ik dacht tijdens mijn eerste zwangerschap. Ik besefte niet goed dat ik “deze klus” echt zelf moest gaan klaren. Ik verwachtte dat de verloskundige mij er wel doorheen zou helpen. Zij zou mij wel vertellen wat ik moest gaan doen. Achteraf zie ik in dat ik “mijn kop  in het zand stak”.

Aan het einde van mijn eerste zwangerschap werd ik medisch door een verhoogde bloeddruk. Ik viel op eens in een protocol en werd ingeleid. Ik liet het allemaal over me heen komen. De ene interventie volgde de andere interventie. Pas toen kwam ik erachter dat bevallen veel intenser was dan ik mij had voorgesteld. Ik voelde mij alleen, er was niemand die de bevalling voor mij zou klaren, ik moest het echt zelf doen.

Mijn missie om hier iets mee te doen werd geboren. De weken na mijn bevalling heb ik alles flink moeten verwerken. Ik besefte dat wanneer ik mij had voorbereid, ik hele andere keuzes zou hebben gemaakt.

De kracht van voorbereiden, van informatie en kennis hebben,  maar ook de kracht in jezelf vinden is een prachtig proces en gaat je zoveel brengen tijdens de bevalling. Ik gun ieder kindje een ontspannen en fijne start op deze wereld en iedere ouder een liefdevolle start in het ouderschap.